เธอ เธอที่เดินเข้ามา
สบตา แล้วทุกอย่างก็ช้าลงไป ลงไป ทุกที
ราวกับเวลานั้น มันจะหยุดอยู่ตรงนี้
อยากจะมีเธอเคียงข้างกัน
แล้ว เวลาก็เวียนหมุนไป
เธอกับฉันได้ใช้ชีวิตด้วยกัน
ราวกับฝันที่มันได้กลายเป็นจริง
แต่ยิ่งเวลาหมุนไปเท่าไรยิ่งไม่ชิน
ฉันควรหยุดดีไหม
เพราะช่วงเวลาที่ฉันได้ใช้ชีวิตกับเธอมันดี
แต่ฉันว่ามันเร็วไป ฉันควรทำอย่างไร
ก็มันรู้สึกไปแล้ว แล้วให้ทำไง
ให้ห้ามตัวเองไม่ไหว ใจก็ของฉันมันบางเกินไป
ก่อนที่จะสาย ฉันคงต้องยอมหนีไป
ไอ้ที่รู้สึกไปแล้ว คงต้องทำใจ
เธอไม่ต้องพูดอะไร แค่ปล่อยฉันแล้วทิ้งฉันไว้
เจ็บปวดแค่ไหน เธอไม่ต้องมาสนใจ
ไอ้ความรู้สึกที่ผ่านมา มันดีจนเกินจะบอก
กับสิ่งดีๆ ที่เธอให้ มันมีอยู่เป็นกระสอบ
ไม่ว่าจะความรัก ความห่วงใย หรือว่าการสวมกอด
แต่เหตุการณ์ดีๆ ทั้งหมด ที่มันเกิดขึ้นเร็วเหมือนจรวดออก
มันเพอร์เฟ็ก ตามสเต็ป ตรงคอนเซ็ปต์ ไม่เคยเจ็บ
จนคิดว่า คงไม่กล้า ที่จะเอาความรู้สึกของเธอมาทำให้ไร้ค่า
แต่ต่อจากนี้ฉันเองก็คงต้องถอนตัว
เพราะสิ่งดีๆ ที่เธอให้ มันทำให้ฉันกลัว
เพราะช่วงเวลาที่ฉันได้ใช้ชีวิตกับเธอมันดี
แต่ฉันว่ามันเร็วไป ฉันควรทำอย่างไร
ก็มันรู้สึกไปแล้ว แล้วให้ทำไง
ให้ห้ามตัวเองไม่ไหว ใจก็ของฉันมันบางเกินไป
ก่อนที่จะสาย ฉันคงต้องยอมหนีไป
ไอ้ที่รู้สึกไปแล้ว คงต้องทำใจ
เธอไม่ต้องพูดอะไร แค่ปล่อยฉันแล้วทิ้งฉันไว้
เจ็บปวดแค่ไหน เธอไม่ต้องมาสนใจ